
Nga Desada Metaj
Gazment Bardhi e ka kuptuar që loja me SPAK-un është një lojë që nuk e fiton dot për shumë arsye, sidomos tani që fushata ka trokitur dhe, më shumë se retorika e ditës, suksesin e një politikani e vulosin votat. Duke parë popullaritetin në rritje të SPAK dhe mbështetjen popullore që ka Prokuroria e Posaçme, Gazment Bardhi duket se është tërhequr nga sulmet e disa ditëve më parë dhe ka vendosur të bëjë paqe me prokurorët e posaçëm. Si një proces që, edhe pse mund t’i sjellë kosto në PD, gjithsesi mund të përkthehet në një mbështetje nga ai grupim njerëzish opozitarë që nuk e mbështesin Berishën në sulmet e tij të përditshme ndaj SPAK dhe që vlerësojnë atë që Prokuroria e Posaçme ka bërë dy vitet e fundit.
Mbrëmë në një intervistë televizive, nënkryetari i PD deklaroi se në SPAK “ka njerëz që u rrezikohet jeta dhe unë nuk u them dot kriminelë, ndërsa këtij zotërisë që e kam me letra i them kriminal sepse ka prishur prova dhe ka manipuluar dosje hetimore”.
Një qëndrim, në fakt, që më shumë se kryetarit të partisë ku militon Bardhi i ngjan qëndrimit të Edi Ramës, i cili, pas çdo goditjeje që SPAK i jep qeverisë së tij së paku në publik del e mburret se Prokuroria e Posaçme është produkt i tij dhe PS. Një strategji elektorale që kryeministri e njeh mirë. Nuk ka naivë ta besojnë se Edi Ramës i vjen mirë kur sheh prangat në duart e miqve dhe bashkëpunëtorëve të tij. Por njëkohësisht Edi Rama është lexuesi më i mirë elektoral dhe meqë në fletën e votimit askush nuk lexon “SPAK” ai përpiqet votuesit ti mbushë mendjen se “lavdia” e SPAK-ut është produkt i tij. Gjë që mesa duket po përpiqet ta përdorë dhe Gazment Bardhi, i cili jo më larg se mbrëmë nisi projektimin e tij me “lavdinë” e SPAK. Në thelb ky proces duket i vështirë sepse nëse Edi Rama ka gjysmën e bashkëpunëtorëve që hyjnë e dalin në derën e Prokurorisë së Posaçme, Gazment Bardhi është numri dy i një partie ku numri një ka kryefjalë të fushatës që sapo ka nisur luftën me SPAK dhe drejtuesin e saj. Gazment Bardhi e kupton shumë mirë dëmin elektoral që i shkakton PD sulmet e Berishës ndaj SPAK dhe përpiqet ta justifikojë qëndrimin e vet me fjalinë tashmë të famshme : “të bashkuar në diversitet”. Se sa do ta tolerojë Sali Berisha këtë strategji të zëvendësit të tij, mbetet për t’u parë. E sigurt është që kryetari i PD ka ca halle të mëdha familjarisht me Prokurorinë e Posaçme e, kur vjen fjala te SPAK, atij nuk i intereson më as fushata, as votat e aq më tepër të tolerojë lojrat e Gazment Bardhit dhe “flirtin” e tij me Prokurorinë e Posaçme.
Edhe pse duket i merakosur për votat e shqiptarëve ështe e qartë se Sali Berishës i mjaftojnë për të qëndruar në skenën e tollovisë së politikës së ditës militantët tradicionalë. Është e qartë se kjo panoramë i pëlqen dhe i vjen për shtat edhe Edi Ramës. Dhe në këtë situatë pyetja që shtrohet është: a mund të përfundojë PD në forcën që katandiset në ditën më të keqe të saj ku mbështetës dhe votues janë militantët e betuar të Sali Berishës? Përgjigja e saktë sigurisht që duhet të presë 11 majin.
Por deri atëherë, të gjithë ata që pretendojnë fitoren mbi Edi Ramën, që ditën fërkojnë duart për arrestimet e bëra nga SPAK e natën e telendisin atë para Berishës, duhet të kuptojnë se e vetmja mundësi që u ka mbetur për të marrë mbështetjen e publikut është të fokusohen e të marrin votat e atyre që vlerësojnë SPAK dhe janë të lodhur nga politika tradicionale Rama-Berisha. Nëse e kuptojnë dhe nuk e bëjnë, atëherë thjesht shohin të kapin ndonjë mandat që Berisha do tua hedhë si trofe për besnikërinë e treguar nga halleve të tij. Nëse kanë dëshirë e ambicie për të bërë më të mirën për publikun që pret alternativë, mirë bëjnë të përveshin mëngët e të nisin fushatën siç duhet e siç e meriton populli opozitar që meriton një alternativë më të mirë se “PD në luftë me SPAK”